دخترک...
این روزها کسانی برایت گریه و ناله و مویه میکنند که تا دیروز خبر نداشتند پیرانشهر کجای ایران است!!
کسانی که در خانه های گرم و نرم جلوی رسیور ماهواره قهوه میل میکردند و بی بی سی و صدای امریکا گوش میکردند....
کسانی که هیچ وقت حاضر نشدند یکبار با اردوی جهادی به مناطق محروم رفته و کمک کنند...
دخترک سوختنت در آتش امید تازه ای در دلهای این نا امیدان ایجاد کرد...
خوشحالند که فرصت دوباره برای عقده گشایی یافته اند...
گول اشک هایشان را نخور....اشک شوق است....