در روایت درباره شرایط استجابت دعا آمده است: "من دعا و هو لایحس سوی الاجابة استجیب له"، یعنی هر کس دعا کند و جز اجابت احساس نکند، دعایش مستجاب میشود. گویا حالتی در ما پیدا شده شبیه به یاس از اجابت، که دعای ما فقط به زبان و لقلقهی لسانی است؛ نه دعای برخاسته از دل مطمئن و امیدوار به اجابت.
آیت الله بهجت
دوستان خواهشا سر جلسه امتحان برگه اضافه نخواین ما روحیه مونو از دست می دیم...
به نقل از کتاب حدیث دلتنگی(سید مهدی شمس الدین):
یکی از بزرگان اهل معرفت که از دوستان بنده است در جلسه ای خصوصی که در منزل ما داشتیم گفت:
یکی از دوستان که با هم نزد آیت الله بهجت تلمذ داشتیم گفت: استاد دستور دادند یک ذکر خاص را چهل هزار بار بگویم و سپس گفتند در پایان آن فرشته ای را میبینی. من یک روز از ایام ماه مبارک رمضان به خلوتی رفتم و از سحر تا دو ساعت بعد از اذان ظهر به گفتن آن ذکر پرداختم. چون چهل هزار بار تمام شد جوان بسیار زیبایی را دیدم که واقعا از شوق و عشق او روحم نزدیک به مفارقت از بدن بود و گویا از اشتیاق او نزدیک بود بمیرم! به او گفتم کیستی؟ گفت: من همان ذکری هستم که می گفتی. گفتم: چگونه وارد خانه شدی؟ گفت: تو مرا دعوت کردی.او با من حرف می زد و می خندید. اما من دیدم که یک دستش لمس و شبیه فلج است! گفتم: چرا این گونه هستی؟
گفت: عمل یک روزه بهتر از این نمی شود! و اگر ادامه بدهی من کامل و سالم شده و نیز بیش از این به نزد تو خواهم آمد. جالب آن است که حضرت استاد گفته بود که اگر این ذکر را بگویی چنین صحنه ای را می بینی با همین خصوصیات و ...(1)
پی نوشت:
(1) حدیث دلتنگی ، صفحه 114-115